Jæja, tímabært að lita til baka og rifja upp síðustu daga.

Eftir stutta nótt á yndislegu hosteli í Christchurch vorum við sótt af bílaleigunni og þá fengum við Campervaninn okkar. Glöð í bragði keyrðum við af stað. Veðurspáin lofaði ekki góðu en við vonuðum það besta. Christchurch er mjög sæt borg, allt mjög lágstemmt og hálf breskt, en við vildum fá náttúruna beint í æð og keyðum upp í suður alpa NZ. Það er ótrúleg fallegt hérna, mjög blandað landslag og veðurfar. Hérna er líka hægt að upplifa 4 árstíðir á einum degi, alveg eins og heima. Það er mjög skrítið að sjá jökullandslag, lúpínu, peningablóm omfl. í öðru um hverfi en heima. Ég fékk bara smá heimþrá í eina mínútu eða svo! Landið minnir líka óneytanlega á Austurríki, svo NZ er greinilega málið fyrir okkur. Eins og sjá má á fína kortinu sem ég bjó til fórum við til Lake Tekapo. Það er hreint órtúlegur staður, vatnið er skær blágænt og allt rosalega fallegt þarna. Við gistum við vatnið fyrstu nóttina í Campernum. Við borguðum okkur inn á Holiday Park og gátum þá stungið bílnum í samband. Þannig getum við notað handklæða ofninn, örbylgjuofninn og hitarann, brilljant! Svo eru alltaf sturtur, tv, þvottavélar og eldhús á þessum stöðum. Allt mjög þrifalegt og fínt. Það er munur að geta farið í sturtu og eldað án þess að þurfa að vera í skotheldum sýkla galla eins og á sumum stöðum. Daginn eftir fórum við að Mt Cook, sem er hæsta fjall NZ. Í öllum ferðabókum er talað um hversu falleg fjallið og svæðið er, ef að maður er svo heppinn að fá gott heiðskýrt veður. Það var drungalegt á leiðinni og við bjuggumst við rigningu, en viti menn það birti til þegar við keyrðum inn í á svæðið og við fengum sól og geðveitk gott veður. Við skelltum okkur í 3 tíma göngu sem var frábært. Þaðan héldum við í átt til Te Anau, en gistum bara úi í sveit á leiðinni. Í Milford Sound fórum við að sjálfsögðu í siglingu um þenna ótrulega fjörð. Það er mesta furða að myndavélin skuli ennþá virka því Peter er búinn að vera eins og óður maður út um allt land hérna, hann er á við 20 Japana þegar hann er í stuði.

Í Queenstown, adrenalín höfuðborg heimsins, var komið að action pakkanum. Við byrjuðum á því að fara í Jetboating, sem að er ótúlega hraðskreiður bátur sem skýst á milli gljúgurveggja og snýr sér í hringi á staðnum. Það var rosalega gaman. En svo skellti Peter sér í hæsta Bungy í NZ, The Nevis. Eftir sveitta rútuferð lengst upp í fjall komum við að staðnum. Þetta er sem sagt risakláfur sem búið er að spenna yfir gljúgur og maður hendir sér þangað niður og fallið er 134 metrar. Ég var á myndavélinni og öskraði meira en Peter!! Frábær upplifun!

Við keyrðum upp vesturströndina og ég var veik allann tímann. Ég gat þó lagt mig aftur í á milli stoppa. Þar kíktum við á jöklana báða, Fox og Franz Josef, skoðuðum hina ótrúlegu pönnukökukletta og gerðum margt fleira skemmtilegt.

Á leiðinni um landið höfum við rekist á mörg dýr, dauð og lifandi. Hérna er líka svakalega mikið um road kill, freka ógeðslegt. Annars eru hérna furðufuglar ýmiskonar, fleygir og ófleygir. Kea er alpapáfagaukur sem að kíkir á ferðamenn og snýkir af þeim mat. Rollurnar hérna eru líka furðulegar, fyndastar eru þær samt allsberar. Ekkert jafnast á við engi fullt af bleikum nöktum kindum!

Lord of the Rings er náttúrulega stórt dæmi hérna tg hægt að fara í alls konar ferðir ofl. Við hofum verið á mprgum þessum stöðum sem myndir var tekin upp og þvílík vinna það hlýtur að hafa verið. ótrúlegt alveg, gott að maðurinn rakaði inn óskarsverlaunum fyrir þetta.

Meira af norður eyjunni seinna...adiu

Hallo alle zusammen!
jetzt ist es wieder mal Zeit geworden, unsere Seite wieder ein bisschen zu aktualisieren. Aber das ist gar nicht so einfach wenn man in einem Campervan wohnt und nicht viel Zeit hat.
Also, am 13 Feb sind wir in Auckland gelandet und unser Verbindungsflug nach Christchurch sollte nur 2 Stunden nach unserer Ankunft in NZ starten. Doch aus 2 sind dann ueber 4 geworden, wetterbedingte Verspaetung.
In Christchurch angekommen haben wir uns am naechsten Tag gleich unseren Campervan abgeholt. Stehen bleiben und uebernachten wo es einem gefaellt, eine kleine Kuche oder besser gesagt Waschbecken, Gaskocher, Microwelle und Kuehlschrank, und mehr brauch man ja gar nicht mehr.
Aber jetzt zu dem was wir alles gemacht haben.
Die Súdinsel:

- Als erstes haben wir eine Siteseeing Tour in Christchurch und Umgebung unternommen
- dann sind wir an den Lake Takapo gefahren. Blaugruenes Wasser, einfach grandios. Dort haben wir auch das erste mal im Campervan uebernachtet
- am Tag darauf sind wir zum Mount Cook, dem höchsten Berg NZ. Man hat da fast ein bisschen Heimweh bekommen. Die Landschaft und die Berge errinnern einen an die Alpen.
- unser naechster Stop war dann Milford Sound. Ein gewaltiger Fjörd. Wasserfaelle, Klippen die Kerzengerade 700 m in die Höhe ragen, Seehunde,.... Die paar Dollar fuer die Schiffsrundfahrt waren es wert.
- danach sind wir nach Adrenalintown, nein Queenstown. Dem Geburtsort des Bungy. Und was bleibt einem da anderes uebrieg als zu springen. Und zwar von einem mit einer Gondel ueberspanntem Tal 134m in die Tiefe. Die Unterhose hab ich mir danach dann schnell gewechselt. Das war aber gewaltig!!!!! Aber 1 Stunde zuvor haben wir uns mit einer Jetboatfahrt aufgewaermt. Und zwar auf einem Fluss durch eine einge Schlucht. Die kleinen Boote waren mit zwei 250ps starken Motoren ausgeruestet. Einfach gewaltig.
- von dort weg ist es dann ab in Richtung Westkueste gegangen. Auf dem Weg dort haben wir einen Stop in Wanaka gemacht. Auch wieder ein kleines Dorf an einem wunderschönen See
- an der Westkueste sind wir dann 100te Km durch dichten Urwald gefahren, bis wir dann zu den 2 Gletschern gekommen sind. Dem Fox Gletscher und dem Franz Josef Gletscher. Jeweils reicht eine Gletscherzunge fast bis zur Strasse. Doch Gletscher haben wir in Tux (einen Kleinen) und in Island zu genuege. Also wer mal einen richtigen Gletscher mit gigantischen Gletscherzungen sehen will der fáhrt nicht nach NZ, und nicht nach Tux, sondern nach Island. Dann waren da auch noch die Pfannkuchen Klippen. Das ist auch gewaltig. Warum den Namen? Das sieht man am besten auf den Fotos
- und úber 2500 km in einer Woche spáter sind wir dann úber Greymouth, Westport, Nelson und Picton auf die Fáhre nach Wellington.

Aber mehr vom Norden und Skydiving beim naechstenmal.